روزنامه آسیا_در جهان امروز که مرزهای فرهنگی در حال دگرگونی‌اند و جوامع با سرعتی بی‌سابقه درگیر تغییرات اجتماعی و هنری می‌شوند، حفظ و بازآفرینی میراث فرهنگی اهمیتی دوچندان یافته است. در همین مسیر، «حس پارسی» به عنوان یک جریان فرهنگی و هنری متولد شد؛ جریانی که تلاش می‌کند میان هویت تاریخی و دنیای مدرن پلی برقرار کند و ایران را از زاویه‌ای تازه به تصویر بکشد.
امین داوودی در آسیانیوز در گفت‌وگویی با سیما اهوز، بنیان‌گذار و مدیر این رویداد، او از دغدغه‌ها، مسیر شکل‌گیری و اهداف آینده‌ی «حس پارسی» سخن گفت.
زایش یک هویت از دل اسطوره و ادبیات
اهوز در توضیح انگیزه‌ی شکل‌گیری این جریان گفت:
«حس پارسی در واقع فقط یک رویداد نیست، بلکه هویتی است بر پایه‌ی کهن‌الگوها و داستان‌های اساطیری ایران‌زمین. من از علاقه‌مندان به ادبیات و هنر ایرانی هستم و همیشه دلم می‌خواست این روایت‌های اسطوره‌ای و نمادین را از زبان تصویر و طراحی به شکل تازه‌ای به آیندگان معرفی کنم. ایران سرزمین داستان‌ها و نقش‌هاست، اما بسیاری از این هنرها به فراموشی سپرده شده‌اند».
او افزود: «در دوره‌های باستانی، به‌ویژه در عصر ساسانی، اوج هنر و فرهنگ ایرانی را می‌بینیم. طراحی پارچه، معماری و نقش‌برجسته‌ها در آن دوران، الگوهایی ماندگار در تاریخ هنر جهان هستند. در واقع، من تلاش کردم با “حس پارسی” آن موتیف‌ها و المان‌های اصیل ایرانی را دوباره به زندگی بازگردانم.»
از «منطق‌الطیر» تا «شاهنامه»
اهوز نخستین تجربه‌ی خود را با الهام از «منطق‌الطیر» عطار آغاز کرد و آن را در قالب تئاتری هنری در کاخ نیاوران اجرا نمود. او در ادامه‌ی مسیر، در دومین دوره‌ی حس پارسی به سراغ داستان‌های عاشقانه و اساطیری همچون «خسرو و شیرین» رفت و در سومین تجربه، به مناسبت سپندارمذگان، محور روایت را بر عشق و آیین‌های کهن ایرانی گذاشت.
او درباره‌ی یکی از اجراها می‌گوید: «در حس پارسی جدید، بخش مهمی را به شاهنامه اختصاص دادیم. سه بخش اصلی شاهنامه، یعنی اساطیری، پادشاهان کیانی و بخش تاریخی، هرکدام الهام‌بخش بخش‌هایی از طراحی فضا بودند. از انتخاب پارچه‌های خاص گرفته تا فضاسازی‌های معماری مدرن با الهام از هنر باستانی ایران».
طراحی بر پایه‌ی حواس پنجگانه
یکی از ویژگی‌های خاص این رویداد، تمرکز آن بر تجربه‌ی چندحسی است. اهوز می‌گوید:
«در هر حس پارسی سعی کردم حواس پنجگانه‌ی مخاطب را درگیر کنم. از موسیقی، نور، اسانس فضا، بافت پارچه، تا طراحی مبلمان و معماری. هدف این است که مخاطب فقط نبیند، بلکه حس کند؛ و از طریق این تجربه‌ی حسی، به عمق هویت ایرانی نزدیک شود».
مخاطبان خاص، هدفی عام
به گفته‌ی بنیان‌گذار حس پارسی، این رویدادها تاکنون به صورت خصوصی برگزار شده‌اند تا بتوان کیفیت و جزئیات را حفظ کرد، اما هدف نهایی، گسترش آن برای عموم مردم است.
او می‌گوید: «من تلاش دارم حس پارسی تبدیل به یک برند فرهنگی شود. برای همین همیشه سعی کردم بخش‌هایی از زندگی ایرانی را در قالب همکاری با بیزینس‌های مرتبط، مثل طعم و عطر ایرانی، فرش، جواهرات یا طراحی داخلی، وارد پروژه کنم. در واقع حس پارسی، ترکیبی است از فرهنگ، هنر، و سبک زندگی ایرانی».
چالش‌ها و مسیر آینده
برگزاری رویدادهایی با جزئیات زیاد، بدون چالش نیست. اهوز می‌گوید:
«انتخاب مکان مناسب همیشه برایم مهم بوده. کاخ‌ها و فضاهای تاریخی ایرانی بهترین بستر برای این تجربه‌اند، ولی هماهنگی‌ها و اجرای کار در این مکان‌ها دشواری‌های خاص خودش را دارد. زمان محدود، طراحی دقیق فضا و هماهنگی میان تیم‌های مختلف اجرایی همیشه از چالش‌های اصلی بوده است».
با این حال، او آینده‌ای بزرگ‌تر از یک رویداد برای «حس پارسی» متصور است:
«هدفم این است که حس پارسی روزی به یک فضای فیزیکی دائمی تبدیل شود؛ جایی که هنرهای سنتی ایرانی در قالبی مدرن و آوانگارد ارائه شوند و ما بتوانیم این فرهنگ را به دنیا صادر کنیم»
نگاهی به ریشه‌ها، الهامی برای آینده
سیما اهوز که سال‌ها در سفرهای ایران‌گردی خود با استادان هنرهای سنتی مانند چاپ دستی، قلم‌زنی و قلم‌کاری از نزدیک کار کرده، معتقد است شناخت این هنرها نخستین گام برای خلاقیت در جهان امروز است:
«باید از گذشته الهام بگیریم تا بتوانیم آینده‌ای خلاقانه‌تر بسازیم. مطالعه‌ی ادبیات و اسطوره‌های ایرانی به ما تفکری عمیق‌تر می‌دهد، تفکری که در هر زمینه‌ی هنری یا فرهنگی الهام‌بخش خواهد بود».
او در پایان از مردم دعوت می‌کند که بیشتر درباره‌ی هنرها و اساطیر ایرانی مطالعه کنند:
«این ریشه‌ها بخش مهمی از هویت ما هستند. هرچه بیشتر آن‌ها را بشناسیم، در هر زمینه‌ای که فعالیت می‌کنیم خلاق‌تر خواهیم بود»./آسیانیوز
دیدگاه خود را بنویسید