پروفسور حسن امین
آسیانیوز- در سطح جهانی و دانشگاهی، اعتبار یک پژوهش به ارجاعاتی است که دیگر محققان و پژوهشگران به آن میدهند. مبادی ارجاع هم سلسله مراتب دارند، یعنی اینکه از سوی چه کسی و کجا به کتاب یا مقالهای ارجاع داده میشود. مهمترین منابع که به اصطلاح مرجع المراجعاند، دایرهالمعارفها هستند.
پدر من سیدعلینقی امین (سبزوار ۱۲۹۷- تهران ۱۳۷۹) مدرس مدرسه سپهسالار قدیم و امام جماعت مسجد خاتمالانبیا تهرانپارس، دارای تألیفات بسیار اعم از کتاب و مقاله بود. (نیکوهمت احمد، یادنامه سیدعلینقی امین، انتشارات دستان، ۱۳۸۰) آثار او نیز در دایرهالمعارفهای متعدد مورد استناد قرار گرفتهاند، از جمله:
۱. دایرهالمعارف بزرگ اسلامی، به مدیریت استاد کاظم بحنوردی، جلد سیزدهم، مدخل «بیهقی، ابوالحسن علی بن زید»
۲. دانشنامه جهان اسلام، به مدیریت دکتر غلامعلی حداد عادل، مدخل «بلوهر (راهنمای بودا)»، مقاله اکبر ثبوت
۳. دایرهالمعارف تشیع، به مدیریت احمد صدر حاج سیدجوادی، بهاالدین خرمشاهی و کامران فانی، جلد نهم، مدخل «سبزواری، حاج ملاهادی»
۴. دایرهالمعارف بزرگ سبزوار، تألیف محمود بیهقی، مجلدات مختلف
این یادداشت را به حرمت سلف صالح که بی مزد و منت، به تألیف و تصنیف اهتمام داشتند و آثار ارزنده از خود برجای گذاشتند، مینویسم تا الگوی معاصران و آیندگان باشند.
در دفتر زمانه فتد نامش از قلم/ هر ملتی که مردم صاحب قلم نداشت.
دیدگاه خود را بنویسید