دکتر مهدی کریمی تفرشی

روزنامه آسیا-برنج به‌عنوان یک محصول استراتژیک و آب‌بر، در شرایط بحران آب و تغییرات اقلیمی در ایران، نیازمند بازنگری اساسی در شیوه‌های تولید است. افزایش بازده در مناطق با محدودیت آبی، نه تنها به معنای افزایش عملکرد در واحد سطح (تناژ بیشتر) است، بلکه مهم‌تر از آن، به معنای افزایش بهره‌وری آب (تولید محصول بیشتر به ازای هر واحد آب مصرفی) خواهد بود.

تکنولوژی بذر، سریع‌ترین و مؤثرترین راه برای سازگاری تولید با شرایط کم‌آبی است. هدف، معرفی ارقامی است که نیاز آبی کمتری داشته و بتوانند تنش خشکی را تحمل کنند، بدون آنکه کیفیت محصول نهایی افت کند. روش سنتی کشت غرقابی برنج، نیاز به مصرف بیش از ۱۲ تا ۱۵ هزار متر مکعب آب در هکتار دارد. جایگزینی این الگو با روش‌های نوین، کلید صرفه‌جویی اساسی در آب است.

افزایش بازده تولید برنج در مناطق کم‌آب نیازمند یک رویکرد جامع و یکپارچه است که بر فناوری بذر (هیبرید و مقاوم)، تغییر الگوی کشت (خشکه‌کاری و SRI) و مدیریت هوشمندانه آب (AWD) و تسطیح لیزریتمرکز کند. اجرای موفقیت‌آمیز این راهکارها می‌تواند پایداری تولید برنج در کشور را تضمین کرده و فشار بر منابع حیاتی آب را کاهش دهد.

دکتر مهدی کریمی تفرشی، پژوهشگر دیپلماسی اقتصادی

آسیانیوز