دکتر مهدی کریمی تفرشی
ابتکار و نقشه راه دولت یازدهم و دوازدهم برای حل و فصل مشکلات عدیده و رو به بحران کلانشهر تهران، قانون «امکان‌سنجی انتقال مرکز سیاسی و اداری کشور و تمرکززدایی از تهران» بود؛ قانونی که مطالعات و بررسی‌های پیرامون آن تا سال 1399 به طول انجامید و نتیجه آن یک دستورالعمل به حجم 53 صفحه بود و از حیث محتوا این نتیجه‌گیری را اتخاذ می‌کرد که نمی‌توان با این‌گونه روش‌ها، مشکلات تهران را حل کرد. هنوز به شکل رسمی و متقن نیز رای این شورای تصمیم‌گیری اعلام نشده و شیوع ویروس کرونا، تداوم جلسات را به تعویق انداخت.
دولت سیزدهم برای حل مشکلات تهران ایده‌ای از نوع دیگر داشت. مسئولان دولت مردمی ایده تجزیه تهران را مطرح کردند تا به نوعی از استان و شهر تهران تمرکززدایی شود. بر این اساس قرار بود که مطالعات و بررسی‌هایی انجام شود تا تهران به سه قسمت تهران مرکزی، تهران غربی و تهران شرقی تقسیم شود که عمر کوتاه دولت سابق، اجازه به سرانجام رسیدن این مطالعات را نداد.
امروز و در روزهای ابتدایی دولت چهاردهم ایده تازه‌ای برای حل مشکلات پایتخت ایران مطرح شده و آن هم انتقال پایتخت به شهرهای جنوب ایران است. مسعود پزشکیان تشریح کرده که توسعه تهران با بی‌آبی که وجود دارد، وقت تلف کردن است و چاره‌ای نداریم جز این‌که مرکزیت اقتصادی و سیاسی کشور را به جنوب و نزدیک دریا منتقل کنیم.
دیدگاه خود را بنویسید