پروفسور امین

برابر گاه‌شماری میلادی به سال ۲۰۲۵‌ وارد می شویم.‌ آری، با  گذشت کریسمس و رسیدن اول ژانویه، دو هزار و بیست و چهار ‌سال تمام از تولد عیسی مسیح در بیت‌اللحم گذشته است و ما اکنون وارد ۲۰۲۵ میلادی می‌شویم، هرچند کریسمس در حقیقت همان مهرزاد ایرانی یعنی میلاد ایزد مهر در میترائیسم یا جشن یلدا یا شب چله است.

در انجیل متی یا مثیو، از چند مغ ایرانی که به پیشواز تولد عیسی به بیت‌اللحم رفته‌اند و‌‌ به زیارت مریم و عیسی موفق شده‌اند، سخن رفته است.‌ با این حساب.، اولین گروندگان به حقانیت عیسی مسیح، همین مغان دانای ایرانی بوده‌اند. تا همین امروز هم آرایش درخت کاج کریسمس مخصوصا ستاره‌هایی که بر آن درخت آویزان می‌کنند، نشانه حضور مغان ایرانی است که به راهنمایی ستارگان به خانه مریم که تازه بار نهاده بود، راه یافتند.

بازتاب مسیحیت در ادبیات کلاسیک فارسی بحثی درازدامن است. سوره مریم در قرآن نشانه پیوند اسلام و مسیحیت به‌عنوان ادیان ابراهیمی تبشیری است. خاقانی قصیده ترسائیه دارد و من در شاهنامه امین از عیسی و‌‌ مسیحیت به نظم و نثر سخن‌ها گفته‌ام. به علاوه من خود چهل و‌ چند سال پیش، شب کریسمس را در محله بیت‌اللحم در اورشلیم در کلیسایی بسیار کوچک که می‌گفتند محل تولد عیسی است، با زائران مسیحی به اعتکاف نشسته‌ام و از ۱۹۷۶ در مقام گفت‌وگوی بین ادیانی، تنها عضو مسلمان در بین هیأت مؤسس حرکت بین‌الادیان بین‌الملل در گلاسگو به محوریت دیکونس استلا ریکی در اینترنشنال فلت بوده‌ام. 

مارکوپولو جهانگرد سده‌های سیزدهم و چهاردهم میلادی نوشته است که گور سه مغ ایرانی را که اولین گروندگان به عیسی مسیح بوده‌اند، در ایران در شهر ساوه یافته است. پس ایران و ایرانیان در کتاب مقدس مسیحیان جایگاهی والا دارند و اخیرا کتابی در همین زمینه با عنوان «ایران و ایرانیان در کتاب مقدس» به قلم بهنام دارابی به مقدمه و تقریط من منتشر شده است که خواندن ‌آن را برای زمینه‌سازی کثرت‌گرایی دینی به همگان توصیه می‌کنم.

آری به تقویم میلادی در اول ژانویه، سال نو می‌شود و من با شادی و سرافرازی به این بهانه به خودم، به شما، به همه مسیحیان ایرانی و ایرانیان مسیحی و تمام مسیحیان جهان تبریک می‌گویم. کریسمس و در پی آن نو شدن سال میلادی بهانه خوبی است که در جشنی مذهبی خانوادگی با امیدواری، برای نوع بشر آرزوی شادی و‌ صلح‌ پایدار کنیم. هر کجا شادی باشد، همه‌ ما در آن شادی شریکبم و هر کجا اندوهی است، باید با قدمی، یا قلمی یا درمی به رفع آن بکوشیم. شادی حق همه است.