روزنامه آسیا- معاون پژوهشی مرکز ملی مطالعات آب اتاق بازرگانی ایران گفت: «اکنون بیش از ۷۰ درصد آبی که وارد شبکه منازل می‌شود؛ تبدیل به فاضلاب می‌شود یعنی آب را آلوده می‌کنیم، چرا باید آب را با این کیفیت که به گرانی و به سختی تأمین شده و منجر به به‌هم ریختن طبیعت مناطق مبدأ تأمین آب می‌شود؛ تبدیل به فاضلاب کنیم؟»

عباس کشاورز درگفت‌وگو با ایلنا، درباره اوضاع آب در تهران با بیان این‌که در حال حاضر میزان روان‌آب‌های کشور نصف شده است، اظهار داشت: «حتی اگر بارندگی نرمال هم حادث شود مشکل آب تهران حل نمی‌شود. اکنون رودخانه‌ها آورد دهه ۶۰ را ندارند، اگر در دهه ۶۰ رودخانه کرج ۲.۵ میلیون متر مکعب آورد داشت و در دهه‌های ۳۰، ۴۰، ۵۰ و ۶۰ هم آب تهران را تأمین می‌کرد و به دریاچه شور قم ملحق و اکوسیستم را متعادل می‌کرد، اکنون این آب بسیار کم شده و این امکان وجود ندارد.»

وی با بیان این‌که آب منبع حیات انسان، محیط زیست، اقتصاد و اجتماع است، افزود: «چالش آب را نباید فقط به منابع آب ربط داد، ما اشتباه کردیم و شهرهایی ایجاد کردیم که با ظرفیت آمایش آبی کشور منطبق نبوده، به‌طوری که اکنون حتی اگر سدها پرآب هم باشند، نیاز جمعیت بیش از ۱۰ میلیون نفری تهران را پاسخ نمی‌دهد.»

کشاورز تأکید کرد: «ما متأسفانه برای اکوسیستم منطقه به‌طور مقطعی چاره‌جویی کرده‌ایم، در صورتی که هنر بشر سازگاری با اکوسیستم است. اکنون رئیس‌جمهور نسبت به توسعه تهران و تأمین آب این میزان جمعیت ابراز نگرانی کرده و موضوع انتقال پایتخت را مطرح کرده است و این در حالی است که نهادهای دیگر همچنان در حال توسعه و جذب میلیونی جمعیت به شهر تهران هستند چون ساخت مسکن یک کار اقتصادی پردرآمد است.»

وی بیان کرد: «اکنون بسیاری از شهرها از جمله تهران با گسترش صنعت و خدمات خارج از ظرفیت اکولوژی آبی به مشکل تأمین آب شرب برمی‌خورند و تا زمانی که دولت برنامه توسعه پایدار تنظیم نکرده، به معیشت و رونق اقتصادی کلیه مناطق کشور توجه نکند و هدایت خدمات و صنعت به مناطق، متناسب با ظرفیت آبی نباشد، این بحران حتی با بارندگی بیش از نرمال هم حل نخواهد شد.»

وی ادامه داد: «باید رویکرد جدید ایجاد شود، یا باید تهران دو شبکه‌ای شود و یا آب را با دو کیفیت متفاوت در اختیار منازل قرار دهیم. گام اول شهردای تهران است که به جای استفاده از آب چاه‌های زیرزمینی، فاضلاب را تصفیه کند و با استاندارد کیفی برای فضای سبز استفاده کند، شهرداری نباید تقاضای آب را افزایش دهد. دوم این‌که وزارت نیرو مجتمع‌های بزرگ فاضلاب احداث کند و فاضلاب را برای آبیاری فضای سبز عمومی هدایت کند تا مجبور نباشد از آب با کیفیت استفاده کند.»

وی تأکید کرد: «اگر تدابیر اندیشیده شود شاید این فشار نباشد که چاه احداث شود و در حقیقت فاضلاب را با استانداردسازی به خورد مردم دهیم. ما امروز برای کلان‌شهرها به رویکرد جدید اکوسیستمی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت توأم با برنامه توسعه ملی نیاز داریم تا جمعیت بتواند امنیت، درآمد، معیشت و خدمات و رفاه داشته باشد. اکنون رفتار جدید در توسعه ملی نیاز است، درغیر این صورت بحران آب موجب تشدید ناپایداری سرزمینی و تشدید تعارضات اجتماعی خواهد شد.»