دکتر مهدی کریمی تفرشی

روزنامه آسیا-افزایش خوداتکایی در تولید شکر که یکی از اقلام ضروری و استراتژیک در امنیت غذایی کشورها محسوب می‌شود، نیازمند اتخاذ راهبردهای چندجانبه در زمینه‌های بهره‌وری، مدیریت منابع و توسعه زیرساخت‌ها است. کشت چغندرقند در پاییز امکان استفاده حداکثری از بارندگی‌های فصول سرد و آب ذخیره شده در خاک را فراهم کرده و دوره رشد محصول را قبل از اوج گرمای تابستان به پایان می‌رساند. این امر منجر به صرفه‌جویی عظیم در مصرف آب در طول فصل خشک می‌شود.

به علاوه، استفاده از بذور هیبرید و ارقامی از چغندرقند که دارای عیار قند بالا و مقاومت در برابر تنش‌های محیطی هستند، ضروری است. سرمایه‌گذاری در مراکز تحقیقاتی برای تولید و بومی‌سازی بذور مناسب با اقلیم‌های متنوع کشور نیز از دیگر راهکارهای مهم محسوب می‌شود. همچنین ارتقاء تکنولوژی و نوسازی ماشین‌آلات فرآوری برای کاهش افت کیفی و کمی شکر در فرآیند استخراج از چغندرقند و نیشکر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در مجموع، دستیابی به خودکفایی کامل در تولید شکر، مستلزم یک مدیریت یکپارچه از مزرعه تا کارخانه است که در آن، بهره‌وری آبی و نوآوری‌های ژنتیکی در اولویت قرار دارند.

دکتر مهدی کریمی تفرشی، پژوهشگر دیپلماسی اقتصادی

آسیانیوز