آسیانیوز- مدیر پرستاری بیمارستان محک گفت: «پرستاران این بیمارستان نیز مانند پزشکان از دوره‌های آموزشی و دانش‌های روز در تعامل با انجمن‌ها و بیمارستان‌های بین‌المللی برخوردار می‌شوند.» شهلا اندامی، مدیر پرستاری بیمارستان محک عنوان کرد: «بیمارستان محک از سال 1401 با پیاده‌سازی استراتژی تحول درمان تلاش کرده با بیمارستان‌ها و سازمان‌هایی که فعالیت مشابه با ما دارند وارد تعامل تیمی شود.»

وی با بیان این‌که با توجه به استراتژی تحول درمان در بیمارستان محک اقدامات مهمی در حوزه پرستاران انجام شده است افزود: «پرستاران این بیمارستان نیز مانند پزشکان از دوره‌های آموزشی و دانش‌های روز در تعامل با انجمن‌ها و بیمارستان‌های بین‌المللی برخوردارند. به عنوان نمونه یکی از سوپروایزرها در حال گذراندن دوره‌های مختلف مراقبت از زخم است تا بتوانیم از تخصص وی در کلینیک در حال بهره‌برداری زخم استفاده کنیم. همچنین در اجرا و پیاده‌سازی پروتکل‌های مراقبت‌های پرستاری در تعامل با سایر بیمارستان‌ها اقدامات مفیدی انجام داده‌ایم.»

وی با بیان آن‌که حذف پرستاران نیمه حرفه‌ای از جمله مهم‌ترین دستاوردهای بیمارستان محک است که با همراهی خوب مدیران ارشد محقق شده است گفت: «با وجود چالش‌ها و محدودیت‌های موجود توانستیم با پرداخت ارتقای بهره‌وری سطح خدمت‌رسانی پرستاری را به بیماران محک افزایش دهیم به گونه‌ای که تمام پرستاران حاضر بر بالین بیماران، کارشناس یا کارشناس ارشد پرستاری هستند و از نیروی بهیار و ماما استفاده نمی‌شود. با حمایت و همراهی مدیران ارشد محک در اختصاص پرداخت‌های مناسب و ارتقای بهره‌وری اکنون در بیمارستان محک مشکل جذب پرستار نداریم و همین دستاورد باعث شده تا بهترین و مجرب‌ترین پرستاران را جذب کنیم.»

مدیر پرستاری محک در بخش دیگر گفت‌گوی خود با بیان این‌که اقدامات خوبی با هدف ارتقای سطح کیفی مراقبت از بیمار و انجام وظایف حرفه‌ای پرستاران انجام شده است، افزود: «اکنون 75 درصد پرستاران محک دارای گواهینامه صلاحیت حرفه‌ای هستند که این گواهینامه اعتبار پنج ساله دارد و شرط دریافت آن شرکت در آزمون تخصصی است. همچنین تمام پرستاران محک دوره‌های تخصصی شیمی‌درمانی را سپری کرده‌اند و نیز در کلاس‌های روانشناسی برای مواردی چون کنترل خشم، هیجان و مقابله با استرس شرکت می‌کنند تا بتوانند شرایط سخت کار را آسان‌تر پشت سربگذارند. همچنین تمام پرستاران محک می‌توانند از مشاوره‌های آنلاین و کلاس‌های فنون مذاکره، فنون تعامل مثبت و مسئولیت‌‌پذیری استفاده کنند که حضور در این کلاس‌ها در ارتقای سطح خدمات آن‌ها به بیمار موثر بوده است.»

اندامی ادامه داد: «کلینیک آموزش پس از ترخیص و فالوآپ نیز در یک سال اخیر راه‌اندازی شده است. همچنین دفتر پیگیری امور بیماران فعال است و یک سوپروایزر برای آموزش بیماران و خانواده آن‌ها حضور دائمی دارد. در مدیریت پرستاری نیز در حوزه‌های مدیریت منابع انسانی و نیز منابع مالی پایش اهداف به طور مستمر انجام می‌شود تا بهترین بازده و بهره‌وری را داشته باشیم.»

وی رعایت عدالت در درمان در تمام حوزه‌ها از جمله مراقبت‌های پرستاری را ضروری دانست و گفت: «در این بیمارستان تمام بیماران از یک سطح درمان، مراقبت پرستاری، امکانات رفاهی، خدمات دارو و پاراکلینیک‌های واحد برخور دارند و هر چهار یا پنج بیمار در محک یک پرستار دارند. سطح رضایتمندی خانواده بیماران از اثربخشی آموزش و مراقبت‌های پرستاری در محک ماهیانه مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد که عمدتا بالای 90 درصد است که نشان می‌دهد تا اندازه زیادی در این زمینه به اهداف سازمان خود رسیده‌ایم.»

اندامی همچنین با تاکید بر این‌که محک توجه خاصی به پرستارانش دارد، افزود: «پرستاران محک در دوره‌های آموزشی خاص و موثر برای شرایط بهداشت کار شرکت می‌کنند و اقدامات مستمر برای آلاینده‌سنجی محیط و شیوه کار پرستاران محک انجام می‌شود. با تمهیدات اتخاذشده، پرستاران از شرایط حفاظت فردی و کاملا ایمن و استاندارد برخوردارند و وسایل و دستگاه‌های مورداستفاده آن‌ها به طور دائمی کالیبره است.»

مدیر پرستاری بیمارستان محک تاکید کرد: «امروز بی‌شک همه اذعان دارند که پرستاران موثرترین و قوی‌ترین افراد در تیم درمان‌اند که تحصیلات دانشگاهی را در سطح‌های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی سپری کرده‌اند. آن‌ها با دانش و مهارت خود و ویژگی‌های ممتاز شخصیتی چون انسان‌دوستی، شفقت، عدالت، عدم تبعیض، گذشت، مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی تلاش می‌کنند تا بیماران احساس راحتی و انس بیشتری با آن‌ها داشته باشند و کوچک‌ترین مشکل خود را مطرح ‌کنند. بحران کرونا نیز نشان داد که نحوه مراقبت صحیح از بیماران و مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی در طول درمان تا چه اندازه نقش حیاتی دارد.»

وی در پایان عنوان کرد: «پرستاران محک با شادی بیماران و خانواده آن‌ها شاد و با کوچک‌ترین اندوهشان آزرده می‌شوند. با کودکان بیمار به معنای واقعی زندگی می‌کنند و علاوه بر جسم مراقب وضعیت روحی و احساسی آن‌ها هم هستند؛ هر کسی نمی‌تواند پرستار کودکان مبتلا به سرطان باشد.»