روزنامه آسیا-همایون فدایی ـ در ساعت‌های میانی آخرین روز نوزدهمین نمایشگاه ایران‌پلاست، فرصتی دست داد تا با محمد زابلی، مدیرعامل و بنیانگذار شرکت «آرکومین» به گفت‌وگو بنشینیم، گفت‌وشنیدی که در ادامه از نظرتان می‌گذرد:

چه تحصیلاتی دارید و نمایشگاه امسال را چگونه ارزیابی کردید؟  

بنده دارای مدرک کارشناسی در مقطع مدیریت بازرگانی و کارشناسی ارشد در حوزه روانشناسی هستم. نمایشگاه امسال در هر صورت بخاطر شرایط اقتصادی کنونی، ضعیف برگزار شد و شاید به‌دلیل دوران جنگی که پشت سرگذاشتیم طبیعی باشد. امسال، پانزدهمین سال حضور ما در نمایشگاه است و سالی دو بار هم در نمایشگاه ایران پلاست و هم در نمایشگاه لوازم خانگی شرکت می‌کردیم. از دو سال گذشته، بخش ظروف از نمایشگاه لوازم خانگی جدا شد و امسال در بهمن‌ماه نمایشگاه لوازم خانگی برگزار خواهد شد که در آن هم شرکت خواهیم کرد. 

نمایشگاه‌ها همیشه فرصت خوبی هستند که در آن، دید و بازدیدها تازه ‌می‌شود و دوستان و همکاران عزیز را می‌بینیم. ما بیشتر به این جهت در نمایشگاه حضور پیدا می‌کنیم، وگرنه بیشتر در زمینه کار و تولید و بازار، همیشه معضلات بسیاری داشتیم و نه در حوزه فروش. هدف ما از شرکت در نمایشگاه بیشتر همین دید و بازدیدهاست که می‌توانیم مشتریان و همکاران را ببینیم. ولی به لحاظ جمعیتی که معمولا در نمایشگاه حضور پیدا می‌کرده، امسال ضعیف‌تر و کم‌رونق‌تر بوده است. 

شرکت شما چه فعالیت‌هایی انجام می‌دهد؟

کار اصلی ما تولید ظروف ملامین است، از جمله؛ انواع و اقسام ظروف سرو غذا، ظروف پذیرایی مانند سینی‌جات، ظرف کودک، ظروف رستوران و کافه. آنچه که ما در واقع بنیانگذار آن بودیم، این است که تلاش کردیم انتظاری را که مردم از ظروف ملامین دارند، عوض کنیم. یعنی در نمایشگاه و خارج از نمایشگاه وقتی که مصرف‌کننده نهایی این محصول را می‌بیند، اصلا باورش نمی‌شود که ملامین است. ما بالغ بر 1500 طرح ملامین داریم با این قابلیت خوب و به‌روز که محصول را کاستومایز کنیم، یعنی بسته به نیاز مشتری، طرح و قالب مورد نظر را طراحی کنیم. 

تولید ملامین، شغل پدری بنده بوده و الان حدود 25 سال است که ما برند آرکومین را تأسیس کردیم و بنده به‌صورت مستقل این برند را اداره می‌کنم، البته با چند دهه تجربه و زحمت پدرم. 

باید اشاره کنم که در ایران متأسفانه حمایتی از تولیدکننده نمی‌شود و مشکلات زیادی در این زمینه داریم اما امیدوارم که اصلاحاتی انجام شود و اتفاقات خوبی پیش بیاید. ما همواره سعی کردیم با ابتکار، نوآوری و به‌روزرسانی مجموعه، ضعف‌هایی را که در بخش تولید وجود دارد، پوشش بدهیم.

درباره نظارت بر کیفیت تولید محصولات هم بفرمایید؟

تلاش ما همیشه بر این بوده که در تولید ملامین از بهترین مواد درجه‌یک موجود استفاده کنیم و با استاندارد‌های روز دنیا کار خودمان را پیش ببریم که هم سلامت مصرف‌کننده حفظ شود، و هم وجدان راضی داشته باشیم. بنابراین محصولی که ارائه می‌دهیم، با بهترین کیفیت موجود عرضه می‌شود و مشتری می‌تواند بی‌هیچ شبهه‌ و دغدغه‌ای آن را خریداری و مصرف کند. 

خودتان هم با خیال راحت در منزل استفاده می‌کنید؟

بله، من 99 درصد از محصولات خودم را در داخل خانه استفاده می‌کنم. 

عکس: خدیجه جعفری

از سوابق کاری شرکت و تعداد پرسنل آن بفرمایید؟

همانطور که گفتم این شغل پدری من بوده و بنابراین از کودکی با کار تولید و صنعت آشنا بودم. از سال 83 از شرکت پدرم جدا شدم و برند آرکومین را تأسیس کردم. کارخانه ما در شهرک قدس واقع شده و تعداد 60 نفر پرسنل تولیدی و دفتری داریم. بازارهای ما هم بازارهای صادراتی، فروشگاه‌های زنجیره‌ای و فروشگاه‌های پلاسکو و لوازم خانگی سطح شهر است. 

چه برنامه‌هایی برای آینده دارید؟

ما هم مثل بقیه شرکت‌های بزرگ، بخش R&D داریم، که به‌وسیله آن دائما محصولات و روند تولید و بازارها را رصد می‌کنیم که بتوانیم کارهایمان را به‌روز نگه داریم. الان در کشور ما خوشبختانه زمینه‌های رقابتی زیادی وجود دارد. با وجود تمام چالش‌ها و مشکلاتی مثل تأمین آب و برق، ولی همچنان مزیت‌های رقابتی بسیاری هست که تلاش می‌کنیم چه از نظر کیفی و چه از نظر طرح و نوآوری محصول، خودمان را سرآمد نگه داریم و حرفی برای گفتن هم در داخل و هم در خارج کشور داشته باشیم. 

اگر سخن یا گلایه‌ای با مسئولین دارید، بفرمایید؟

مثالی خدمت شما می‌زنم؛ تولید در هر مملکتی، قلب تپنده آن کشور و مملکت است. واقعا هر مسئولی که سر کار است، اگر نگاهش به سلامت این قلب باشد، کارها درست پیش می‌رود. البته باید بگویم که وضع این قلب الان خیلی نامساعد و خراب است و مثل این می‌ماند که تولید و صنعت در کشور ما در بخش ICU بستری باشد و دارند قطره‌چکانی به آن دارو تزریق می‌کنند که از تپش باز نایستد. اگر این قلب روزی از پا بیافتد، همه‌چیز از پا افتاده و دیگر مسئولی هم وجود ندارد. در کنار قلب تولید است که بقیه اندام‌های حیاتی یک جامعه می‌تواند به بقای خودش ادامه دهد. هر مسئولی که سر کار می‌آید، وظیفه دارد برای حفظ تپش این قلب تلاش کند. ولی متأسفانه تا الان این نگاه در جامعه ما نبوده و امیدوارم که روزی این آرزو برآورده شود. 

اگر در پایان مایل هستید از شخص یا ارگانی تشکر کنید، بفرمایید؟

بنده به‌واسطه لطف خدا این جایگاه بسیار کوچک را به‌دست آوردم و بسیار شکرگذارم. همچنین از لطف و حمایت پدر و مادر عزیزم و پرسنلی که زحمت کشیدند و در کنار من بودند، صمیمانه تشکر می‌کنم. همینطور از اساتید خوبی که در دانشگاه و جامعه همواره به من یاد دادند، قدردانی می‌کنم و از تمام عزیزانی که یاری رساندند تا من این باری را که با تمام سختی‌هایش روی دوش‌ام گذاشته شده، به سلامت به مقصد برسانم. دست همه عزیزان را به گرمی می‌فشارم. همچنین از روزنامه آسیا و شما آقای همایون فدایی که حرف تولیدکنندگان و صنعتگران را به گوش مسئولین و مردم می‌رسانید، تشکر می‌کنم./آسیانیوز