آسیانیوز- اگر بتوان صنعتی را در کشور نام برد که ریشه در تاریخ و فرهنگ دارد و از سوی دیگر تا مدت‌ها نام و نشان آن در انحصار ایران بود، همانا صنعت فرش است. با این‌همه در سالیان اخیر با سیاست‌های نادرست و بی‌توجهی مسئولان و مدیران، رقبای دیگر به‌راحتی جایگاه صنعت فرش ایران را در بازارهای جهانی گرفتند. نادرست نیست اگر بگوییم صنعت فرش ایران، صنعتی مهجور است که به حال خود رها شده است.
در همین راستا، در نشست هم‌اندیشی تشکل‌ها با تشریح جایگاه فرش دستباف در چارت جدید وزارت صمت، بر لزوم تشکیل سازمان ملی فرش و صنایع‌دستی زیر نظر ریاست جمهوری و یا احیای جایگاه مرکز ملی فرش و قرار گرفتن آن زیر نظر وزیر صمت تاکید شد.
به نقل از اتاق بازرگانی، در این نشست با اشاره به جایگاه مرکز ملی فرش ایران، عنوان شد که در چارت جدید وزارت صمت، مرکز ملی فرش ایران، زیر مجموعه معاونت توسعه بازرگانی قرار گرفته است. این در حالی است که به گفته رئیس کمیسیون فرش، صنایع‌دستی و هنر اتاق ایران، بر اساس صحبت‌های صورت گرفته قرار بود مرکز ملی فرش دوباره به حوزه وزارتی و زیر نظر وزیر برگردد.
مرتضی حاجی‌آقامیری با اشاره به سیر تحولات طی شده، گفت: «در دولت گذشته تصمیم گرفته شد که مرکز ملی فرش، از وزارت صمت منفک و به وزارت میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری اضافه شود که با توجه به نقدها و مخالفت‌هایی که صورت گرفت، منتفی شد. در ادامه با تصمیم وزارت صمت، مرکز ملی فرش با دفتر صنایع ورزشی و خلاق ادغام شد که با توجه به غیرقانونی بودن و اعتراضاتی که کردیم، اوایل امسال اعلام شد که موضوع حل شده و قرار است مرکز ملی فرش مانند چارت قبلی در حوزه وزیر قرار بگیرد. در جلسه‌ای که هم با وزیر صمت داشتیم، عنوان شد که مرکز ملی فرش به جایگاه قبلی بر می‌گردد.»
او افزود: «با این حال در چارت جدید وزارت صمت برخلاف صحبت‌های صورت گرفته، مرکز ملی فرش از یک معاونت به معاونت دیگری منتقل شده است که باید یک واکنش مناسب جلوی آن گرفته شود و تلاش برای احیای مرکز ملی فرش زیر نظر حوزه وزارتی را مطالبه کنیم.»
علانور توکلی، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش ایران نیز در این نشست، تصریح کرد: «رسماً در سال‌های اخیر فرش را پس می‌زنند، روسای مرکز ملی فرش کاملاً بی‌تفاوت بودند و تخصصی راجب فرش نداشتند. بعد از انتخاب پزشکیان و حصور آقای اتابک به‌عنوان وزیر صمت و شناختی که وی از بخش خصوصی داشت، این امیدواری به وجود آمد که این مشکل حل بشود. تنها راه ارتباطی دولت و بخش خصوصی مرکز ملی فرش است و خودمان را جدا از دولت نمی‌دانیم، اما حوزه فرش با قوانین دست‌وپاگیری مانند پیمان‌سپاری ارزی، تأمین اجتماعی و مسائل ارزی، روز به‌روز عقب‌تر می‌رود.»
ابوالفضل رجبیان، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش قم یادآور شد: «مرکز ملی فرش در گذشته قدرت زیادی داشت و به‌عنوان مثال با یک تلفن، کارها انجام می‌شد اما الان نزول پیدا کرده است. یک دوم صادرات متعلق به فرش بود، اما الان این بخش رها شده است و به آن اهمیت نمی‌دهند.» حمیدرضا ذوی الانواری، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش فارس هم معتقد بود که هر روز که می‌گذرد بدنه فرش با وجود جامعه آماری بالایی که از نظر اشتغال این بخش در شهر و روستا دارد، ضعیف‌تر می‌شود و باید با ارتباط‌هایی که صورت می‌گیرد، فرش به جایگاه اصلی‌اش برگردد.
در بخشی از این نشست، احد عظیم‌زاده، رئیس کمیسیون گردشگری اتاق ایران در این نشست اظهار کرد: «فرش برای مسئولان یک موضوع تمام‌شده است و هر طور دوست دارند، درباره این حوزه تصمیم می‌گیرند.» او با انتقاد از عدم تخصص رئیس مرکز ملی فرش، تاکید کرد: «رئیس مرکز ملی فرش باید از خانواده فرش باشد.»
در پایان این نشست مقرر شد که در نامه‌ای به امضای روسای سه اتاق ایران، اصناف و تعاون به دولت، به ترتیب اولویت تشکیل سازمان ملی فرش و صنایع‌دستی زیر نظر ریاست جمهوری، تشکیل سازمان ملی فرش و صنایع‌دستی زیر نظر وزارت صمت و سوم احیای مرکز ملی فرش زیر نظر وزیر صمت پیشنهاد و مطالبه شود.
دیدگاه خود را بنویسید