آسیانیوز- عضو هیات علمی موسسه مطالعات بین‌المللی انرژی گفت: تحریم‌هایی که در چند روز گذشته علیه نفت ایران اعمال شد بیشتر حالت نمادین داشته و این پیام را دارد که باتوجه به حمله موشکی ایران به رژیم صهیونیستی این را به آنها القا می‌کند که امریکا از آنها حمایت خواهد کرد.

مرتضی بهروزی‌فر در گفت‌وگو با ایلنا، درباره وضع تحریم‌های جدید نفتی علیه ایران و تاثیرات آن اظهار داشت: تحریم‌هایی که در چند روز گذشته علیه نفت ایران اعمال شد بیشتر حالت نمادین دارد یعنی پیام آن این است که باتوجه به حمله موشکی ایران به رژیم صهیونیستی این را به اسرائیلی‌ها القا می‌کند که امریکا از آنها حمایت می‌کند زیرا امریکا تاکنون تمام اقدامات تحریمی علیه ایران را اعمال کرده و هیچ روزنه‌ای را باز نگذاشته که بخواهد دوباره تحریم کند.

وی افزود: ایران تاکنون با دور زدن تحریم؛ نفت را به شرکت‌های کوچک چینی فروخته و در آینده هم همین روال ادامه خواهد داشت مگر اینکه اگر امریکا بخواهد جلوی همین میزان صادرات را هم بگیرد که در این صورت باید فشار مضاعفی روی چین وارد کند، در هر حال اقدام جدید امریکا در رابطه با تحریم نفت ایران بیشتر حالت نمایدین دارد و موضوعی است که به اسرائیل نشان دهد که کنار آنهاست و از آنها پشتیبانی می‌کند.

عضو هیات علمی موسسه مطالعات بین‌المللی انرژی گفت: تحریم‌هایی که تاکنون داشته‌ایم به قدری همه جانبه بوده که عملا نمی‌توانند چیز زیادی به آن اضافه کنند، زیرا قبلا کل نفتکش، صادرات و بیمه محموله‌های نفتی ایران تحریم شده و تحریم جدید نمادین است و شرکت‌های چینی که با دنیا ارتباط ندارند همچنان مشتری نفت ارزان و تخفیفی ایران خواهند بود.

وی خاطرنشان کرد: تا زمانی که مشکلات ایران با جامعه جهانی حل نشود امکان توسعه صنعت نفت و اقتصاد ایران وجود ندارد، اینکه با دور زدن تحریم نفت را به شرکت‌های خاص و قیمت پایین و هزینه بالا بفروشیم و امکان انتقال پول را به کشور نداشته و نتوانیم آنچه را خود نیاز داریم مخصوصا ادوات و تجهیزات مورد نیاز برای سرمایه‌گذاری در کشور را خریداری کنیم و افزایش تولید داشته باشیم هرگونه تولید در کشور امکانپذیر نخواهد بود.

بهروزی‌فر افزود: در شرایط امروز چاره‌ای نداریم که روابط خود را با دنیا روبراه کنیم و سرمایه، تکنولوژی، دانش و مدیریت خارجی را جذب و در تمام عرصه‌های اقتصادی وارد کنیم و گرنه روز بروز اوضاع بدتر می‌شود به طوری که ناترازی بنزین، گاز و برق تماما اثرات تحریم است.

وی گفت: اکنون ناترازی گاز داریم و مصرف بخش خانگی، صنعتی و نیروگاهی نیز در حال افزایش است، مصرف گاز در کشور ما حتی نسبت به سال قبل ثابت نمی‌ماند و در حال رشد است و از سوی دیگر نه تنها افزایش تولید نداشته‌ایم بلکه اگر سرمایه‌گذاری انجام نشود کاهش تولید هم خواهیم داشت، کمااینکه پارسال ناترازی داشتیم و مجبور شدیم خوراک صنایع و پتروشیمی را قطع کنیم، مسئله اینکه اگر زمستان سختی هم باشد مشکلات مضاعف خواهد شد.

این کارشناس حوزه انرژی تاکید کرد: اگر روی افزایش تولید و بهینه‌سازی مصرف برنامه‌ریزی درستی نداشته باشیم این مسئله سال به سال بدتر می‌شود و همچنان برای اینکه گاز خانگی را تامین کنیم مجبوریم گاز صنایع را کم کنیم، در زمستان امسال نیز نیروگاه‌ها مجبورند سوخت مایع بسوزانند که بخش قابل توجهی می‌تواند مازوت باشد و باعث آلایندگی هوای شهرهای بزرگ خواهد شد. از سوی دیگر، این شکل از توزیع سوخت صنایع و پتروشیمی‌هایی که با گاز کار می‌کنند را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد و همه اینها هزینه‌هایی است که روی دست اقتصاد کشور باقی خواهد ماند.

وی با اشاره به پیش‌بینی کسری ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون متر مکعبی گاز در زمستان پیش‌رو گفت: برای رفع این کمبود قرارداد با ترکمنستان را داریم که حجم گاز دریافتی ناچیز است و تاثیری در رفع ناترازی نخواهد داشت مگر اینکه شرایطی ایجاد شود که به حجم گاز وارداتی اضافه شود؛ مورد دیگر اینکه حتی اگر تصور کنیم در قراردادی که با روسیه منعقد کردیم گاز به ایران ارسال کند، مسیر بسیار سخت خواهد بود زیرا اگر قرار باشد خط لوله از بستر دریای خزر عبور کند فوق‌العاده پرهزینه است چون آب‌های خزر نزدیک ایران جزء آب‌های عمیق است و شرکت‌های بسیار خاصی امکان لوله‌گذاری دارند که در شرایط فعلی برای ما میسر نیست. مسئله دیگر اینکه حتی اگر این مسیر وجود داشته باشد هم با وضعیت کنونی تحریم که برای هر سنت پولی که وارد کشور می‌شود دولت باید راه پیدا کند آیا این توان را داریم که ۲۰ میلیارد دلار در سال هزینه ناترازی گاز را به روسیه و یا ترکمنستان پرداخت کنیم؟

بهروزی‌فر یادآور شد: در هر حال اگر جمیع شرایط مهیا هم باشد باید در نظر داشته باشیم برای کشوری که دارای دومین ذخایر گاز دنیا است شایسته نیست که برای حل ناترازی به دیگر کشورها متوسل شود بنابراین تنها راه اینکه افزایش تولید داخلی داشته باشیم و متناسب با آن بهینه‌سازی مصرف داشته باشیم یعنی در صنعت، نیروگاه، پتروشیمی و منازل با حفظ رفاه و تولید؛ مصرف کمتری داشته باشیم.