روزنامه آسیا-اگر در طی جنگ غزه، حمله به لبنان و همچنین جنگ 12 روزه، برخی از کشورهای منطقه واکنش‌هایی صریح نشان ندادند و به‌طور ضمنی در برابر تجاوز اسرائیل بی‌تفاوت ایستادند، طولی نگذشت تا بمب‌های نتانیاهو قلب دمشق را هدف بگیرند و در برابر نگاه سرد رهبران خاورمیانه، جنگنده‌های اسرائیلی به وزارت دفاع سوریه حمله کنند. این پایان ماجرا نبود و حمله اسرائیل به دوحۀ قطر در بعد از ظهر سه‌شنبه (۱۸ شهریور/ ۹ سپتامبر)  نشان داد که اسرائیل به هیچ خط قرمزی پایبند نبوده و نیست و طرح‌های بزرگی برای آینده منطقه در سر دارد. 

در همین‌باره، وزیر خارجه پیشین ایران در مقاله‌ای در روزنامه الاخبار نوشت: «تجاوز رژیم صهیونیستی به قطر ثابت کرد که غرب آسیا در لبه پرتگاه قرار دارد و باید بین تجاوز بی‌پایان و طلوع همکاری واقعی انتخاب کند.»

محمدجواد ظریف در این مطلب با ترسیم تصویری از اقدامات اسرائیل در منطقه، از «نسل‌کشی مداوم در غزه» و «پاکسازی قومی سیستماتیک در کرانه باختری» گرفته تا «حملات روزانه علیه یمن، سوریه، لبنان و اکنون قطر» سخن گفت و این اقدامات را بخشی از «کارزار بی‌وقفه بی‌ثبات‌سازی» دانست. ظریف تأکید کرد: «بمباران‌های اسرائیل هیچ خط قرمزی را رعایت نمی‌کنند. در ایران، ترور دانشمندان و حمله به تأسیسات ما به منزله اعمال آشکار تروریسم دولتی است. در قطر، تجاوز تروریستی علیه مذاکره‌کنندگان صلح نشان می‌دهد که صلح تنها تهدید وجودی برای اسرائیل است.»

او این اقدامات را فراتر از تصمیمات یک کابینه افراطی دانست و آن‌ها را بخشی از «استراتژی گسترده‌تر و محاسبه‌شده برای تسلیم‌سازی کل منطقه» توصیف کرد؛ استراتژی‌ای که ریشه در پروژه «اسرائیل بزرگ» دارد. وزیر خارجه اسبق ایران در ادامه به تشریح ابعاد این پروژه پرداخت و آن را «طرحی توسعه‌طلبانه، نژادپرستانه و استعماری» خواند که با هدف تثبیت سلطه اسرائیل بر منطقه، از ابزارهایی چون «نسل‌کشی، پاکسازی قومی، الحاق و تحریف تاریخ» بهره می‌گیرد. وی افزود: «این توهم وحشیانه با هدف از بین بردن مبانی حقوق بین‌الملل و تضمین مصونیت کامل از طریق حمایت بی‌دریغ قدرت‌های غربی، به ویژه ایالات متحده، صورت می‌گیرد.»

ظریف نوشت: «قحطی به عنوان سلاح در غزه، آپارتاید، وحشیگری و غصب سرزمین در کرانه باختری، حملات روزمره علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های حیاتی در سوریه، لبنان و یمن، تجاوز آشکار و ترور دانشمندان به همراه خانواده‌هایشان، همسایگان و رهگذران در ایران، بمباران هوایی مذاکره‌کنندگان صلح در قطر، گلوله‌باران نهادهای ملل متحد ـ از جمله مدارس و بیمارستان‌ها ـ و هدف قرار دادن و قتل عام صدها روزنامه‌نگار در حمله به ناوگان بشردوستانه صمود، «برکتی» را که این جنایتکار جنگی و همدستان و حامیانش برای غرب آسیا برنامه‌ریزی می‌کنند، به نمایش می‌گذارد.»

در مقابل این چشم‌انداز، ظریف از طرح «منطقه‌ای قوی» سخن گفت؛ دیدگاهی جایگزین که بر پایه «عدالت، شفقت، همدلی، حاکمیت، تمامیت ارضی، عدم مداخله و تعاون» بنا شده و هدف آن «تقویت مشارکت‌های عادلانه برای ثبات منطقه‌ای» است. وی تأکید کرد: «این امر مستلزم فراتر رفتن از محاسبات با حاصل جمع صفر و پذیرش هم‌افزایی است، جایی که همکاری، قدرت همه را چند برابر می‌کند.»

در پایان، ظریف «منطقه قوی» را چارچوبی برای تبدیل «فداکاری مقاومت» به «استراتژی» دانست و نوشت: «با خلق مشترک آینده‌ای الهام‌بخش برای غرب آسیا، کشورها و ملت‌های منطقه می‌توانند توهم وحشیانه قرون وسطایی اسرائیل بزرگ را خنثی کنند و خاورمیانه‌ای جدید عاری از تعصب، آپارتاید، تجاوز و سلاح‌های کشتار جمعی را تضمین کنند.»/آسیانیوز