حسام لیقوانی

ارزهای دیجیتال، به‌ویژه بیت کوین، به دلیل تأثیرات زیست محیطی خود با انتقاداتی مواجه شده‌اند، به‌خصوص که سرمایه‌گذاری‌های سنتی به طور فزاینده‌ای اصول زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی سبزتر (environmental, social and governance)  را اتخاذ می کنند. فرآیند انرژی بر استخراج کریپتو، به‌ویژه از طریق مکانیسم اثبات کار (proof of work)، نگرانی‌های قابل توجهی را در مورد پایداری ایجاد کرده است. به عنوان مثال، ردپای کربن بیت‌کوین معادل سوزاندن 38 میلیارد تن زغال سنگ بود و استفاده از آب آن می‌تواند نیازهای بیش از 300 میلیون نفر در جنوب صحرای آفریقا را برآورده کند.

علیرغم محبوبیت فزاینده سرمایه‌گذاری‌های کریپتو که در حال تبدیل شدن به جریان اصلی هستند، فقدان مقررات چالش‌هایی را برای همسویی این سرمایه‌گذاری‌ها با ارزش‌های ESG ایجاد می‌کند. مسائلی مانند پول‌شویی و دستکاری بازار، روایت پیرامون تأثیر زیست محیطی کریپتو را پیچیده‌تر می‌کند.

با این حال، نشانه‌هایی از پیشرفت در صنعت وجود دارد. در سال 2021، بسیاری از ذینفعان ارزهای رمزنگاری‌شده توافقنامه Crypto Climate Accord (CCA) را با هدف کربن‌زدایی صنعت تا سال 2040 امضا کردند. CCA شامل اهدافی برای 100٪ بلاک‌چین‌های انرژی تجدیدپذیر تا سال 2025 و انتشار خالص صفر در مصرف برق تا سال 2030 است.

انتقال اتریوم از POW به اثبات سهام (proof-of-stake) مصرف انرژی آن را به میزان قابل‌توجهی کاهش داد و مسیری بالقوه را برای سایر ارزهای دیجیتال نشان داد. POS اینگونه عمل می‌کند که ماینرها را ملزم می‌کند تا دارایی‌های ارز دیجیتال خود را برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها به اشتراک بگذارند، که به شدت نیازهای انرژی را در مقایسه با POW کاهش می‌دهد. به عنوان مثال زمانی که ارز دیجیتال اتریوم فرآیندهای خود را تغییر داد، مصرف انرژی خود را نزدیک به 95 درصد کاهش داد.

علاوه بر این، ارزهای رمزنگاری‌شده سازگار با محیط زیست مانند Cardano و Powerledger با استفاده از POS مورد توجه قرار می‌گیرند و بیشتر از تغییر به سمت شیوه‌های سبزتر حمایت می‌کنند. مؤسساتی مانند هیأت ثبات مالی نیز در حال توسعه چارچوب‌هایی برای کمک به صنعت کریپتو برای دستیابی به انطباق با ESG  هستند.

با این حال، برخی راه‌ها برای کاهش اثرات زیست‌محیطی ارزهای دیجیتال وجود دارد:

1. استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر: اگر ماینرها از منابع انرژی سبز مانند انرژی خورشیدی یا بادی استفاده کنند، می‌توانند تأثیر منفی بر محیط زیست را کاهش دهند.

2. مدل‌های اجماع جدید: برخی ارزهای دیجیتال از مدل‌های اجماع متفاوتی مانند اثبات سهام (Proof of Stake)  استفاده می‌کنند که نیاز به انرژی کمتری دارند.

3. پروژه‌های کربن‌خنثی: برخی از پروژه‌ها به دنبال جبران کربن تولیدشده توسط استخراج ارزهای دیجیتال هستند.

4. توسعه فناوری‌های کارآمدتر: بهبود فناوری‌های مورد استفاده در استخراج و پردازش می‌تواند کمک کند تا مصرف انرژی کاهش یابد.

به‌طور خلاصه، در حالی که بخش کریپتو با چالش‌های زیست محیطی قابل توجهی روبه‌رو است، تلاش‌های مداوم برای اتخاذ شیوه‌های پایدار و فناوری‌های نوآورانه ممکن است راه را برای آینده‌ای سبزتر در سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال هموار کند.