دوست دانشمند ادبدان و شاعر من استاد حسین آهی، از چهرههای فرهنگی و ادبی ممتاز ایران، سالها در رادیو و تلویزیون برنامه داشت و محتاج معرفی من نیست. او همچنین، در سالهای اول انقلاب برای مجله کیهان فرهنگی که در آن سالها مجله پربار و آبرومندی بود، مقاله مینوشت. با وقفه نه چندان زیادی با مهاجرت معکوس من به ایران و بازگشایی انجمن ادبی ایران و تأسیس دایرهالمعارف ایرانشناسی و مخصوصا پس از استقرار ما در خیابان کاخ سابق که به آپارتمان او در همان حوالی خیلی نزدیک بود، همکار ما در دایرهالمعارف ایرانشناسی و مسئول صفحه شعر ماهنامه حافظ شد. مقالات او هم زینتبخش آن ماهنامه بود. بسیار هم باسواد و باکمال بود، اما مهمتر از سواد و مواد، اینکه در آزادگی و تواضع بیحد و منش اخلاقی والا هم کم نظیر بود.
اولویتهای اصلی و سناریوهای پیش روی ایران با انجام پژوهش «آیندهپژوهی ایران» از سوی معاونت استراتژیک ریاستجمهوری حاکی از آن است که بحران آب، تغییر اقلیم و پیامدهای آن دومین اولویت شهروندان ایران معرفی شده است که نشان از حاد بودن موضوع نزد آحاد جامعه دارد. هیولای خشکسالی هم اکنون با خشک شدن دریاچه ارومیه و هامون، رودخانههای زاینده رود، شاهرود، سفیدرود و کمآبی بیش از 19 سد کشور همانند کرج، دوستی و اکباتان... بهتدریج در حال عیان شدن است.