نورالدین عبدالرحمن جامی (۸۹۸-۸۲۸ هجری قمری)، به داوری استادان ما، «خاتم الشعرا» یعنی آخرین شاعر بزرگ کلاسیک و شاید برترین و بزرگترین چهره فرهنگی سده نهم هجری است. البته قرن نهم هجری برهه شکوفایی علم و ادب و فرهنگ و هنر است. چنانکه فیلسوفانی چون جلال‌الدین دوانی فیلسوف ذوق‌التآله، مورخانی چون فضل بن روزبهان خنجی، گویندگانی چون ملاحسین کاشفی، نویسندگانی چون دولتشاه سمرقندی، نقاشانی مانند کمال‌الدین بهزاد، خوشنویسانی چون سلطانعلی مشهدی، پزشکانی چون یوسفی هروی، معمارانی چون سازندگان مسجد گوهرشاد مشهد و... همه با آثار ماندگار در این قرن داشته‌ایم، اما در مقام مقایسه، شاید به لحاظ جامعیت درخشان‌ترین چهره فرهنگی قرن نهم مولانا جامی است.
سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه گفت: «جمهوری اسلامی ایران در عمل نشان داده و ثابت کرده که به دنبال افزایش تنش یا درگیری نیست، به دنبال سلاح هسته‌ای نیست، بلکه صرفا خواهان اعمال و حفظ حقوق مشروع خود است. ایران از حقوق خود کوتاه نخواهد آمد، اما در عین حال برای هر راه‌حلی که بتواند اعتمادسازی کند، آمادگی دارد.»
دیگر این سخن جزئی از ادبیات اقتصادی ما شده است که مسکن برای اقشار متوسط و کم‌درآمد، نه دیگر آرزو بلکه یک رؤیاست. با توجه به فشار سنگین تأمین مسکن برای اکثریت مردم و به‌ویژه دهک‌های پایین، این عرصه نیازمند حمایت جدی دولت است. چه این‌که استفاده از ظرفیت بخش خصوصی هم می‌تواند در این مسیر راهگشا باشد.
