آژانس بین‌المللی انرژی بار دیگر موضوع «بشکه‌های گمشده» را در گزارش ماه مه ۲۰۲۵ مطرح کرده است. این اصطلاح اگرچه در نگاه نخست به‌معنای ناپدید شدن حجم مشخصی از نفت تلقی می‌شود، اما در واقع به کم‌برآورد شدن تقاضای جهانی نفت در گزارش‌های پیشین آژانس اشاره دارد.
بسیاری از تحلیلگران تاریخ و سیاست به‌درستی بر این عقیده‌اند که با پایان جنگ سرد و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، جهانی که از ویرانه‌های جنگ جهانی دوم سربرآورد و بین دو ابرقدرت شرق و غرب تقسیم شد، پایان یافت. در واقع فروریختن دیوار برلین، پایان جهانی دوقطبی به‌شمار آمد و ایالات متحده برای دوره‌ای یکه‌تاز عرصه بین‌الملل شد. تجلی چنین جایگاهی را می‌توان در سیاست آمریکا و در سلسله‌رویدادهای دهه 90 میلادی و سال‌های نخست قرن بیست و یکم مشاهده کنیم. از مسئله یوگسلاوی و جنگ کویت گرفته تا اشغال عراق و افغانستان.
در شرایطی که رشد فناوری، فرصت‌های تازه‌ای را در بخش تولید انرژی ایجاد کرده و از سوی دیگر، سوخت‌های فسیلی چیزی برای محیط زیست و اقلیم باقی نگذارده است، به‌نظر می‌رسد حرکت به سمت انرژی‌های پاک و منابع تجدیدپذیر، اقدامی ناگزیر است. این مسئله در اقتصاد ما که شدیدا به نفت وابسته است و از طرف دیگر ناترازی انرژی خود را به شکل یک بحران عمیق نمایان کرده، یک فرصت حیاتی است.
