نیما یوشیج
کافه نادری؛ پاتوق هنری و زادگاه ادبیات مدرن
/%DA%A9%D8%A7%D9%81%D9%87-%D9%86%D8%A7%D8%AF%D8%B1%DB%8C-%D9%BE%D8%A7%D8%AA%D9%88%D9%82-%D9%87%D9%86%D8%B1%DB%8C-%D9%88-%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D9%86کافه نادری پاتوق نویسندگان، شاعران و هنرمندان تهران در نود و چند سال گذشته بوده است. تاریخ تأسیس آن به سال ۱۳۰۶ و توسط یک مهاجر ارمنی به نام خاچیک مادیکیانس بازمی‌گردد. نام این کافه هم به دلیل قرارگیری آن در خیابانی به همین نام یعنی نادری نزدیک خیابان‌های استانبول و فردوسی انتخاب شده است. این مهاجر برای اولین بار در تهران شیرینی‌پزی فرنگی را آغاز کرد و سپس با راه‌اندازی رستوران، غذاهای فرنگی مانند بیف استراگانف، بیفتک، شاتو بریان و نوشیدنی‌هایی مانند قهوه ترک، کافه فرانسه و حتی کافه گلاسه را وارد منوی کافه و رستوران‌های ایرانی کرد.
مجمع‌الصنایع تهران در زمان امیرکبیر
/video-65روند نوگرایی علمی، اجتماعی و فرهنگی در دوره‌ی قاجار با تاسیس مدارس ویژه‌ای مانند دار‌الفنون و مجمع‌الصنایع همراه است.