روزنامه آسیا- عضو سندیکای صنعت برق گفت: «در کل کشور قریب به ۱۴ نیروگاه امکان استفاده از سوخت مازوت را دارند که فعالیت ۳ نیروگاه‌ هم به دلیل واقع شدن در کلان‌شهرها و به منظور جلوگیری از افزایش آلاینده‌ها در ماه‌های سرد سال متوقف شده و تنها مجاز به استفاده از گاز هستند.»

احمد مشایخی در گفت‌وگو با ایلنا، در ارزیابی چالش‌های تأمین سوخت نیروگاه‌ها اظهار داشت: «مسئله این است که نیروگاه‌ها در انتخاب نوع و کیفیت سوخت تحویلی دخالتی ندارند، اگرچه در برخی از موارد بخش ناچیزی از آلایندگی نیروگاه‌ها ناشی از کیفیت پایین احتراق ایجاد می‌شود که به‌طور مشخص نیروگاه مسئول کنترل آن است، اما غالبا این آلایندگی ناشی از نوع و کیفیت سوخت تحویلی به نیروگاه است که عملا هیچ کنترلی بر روی آن ندارد.»

عضو سندیکای صنعت برق گفت: «عمده نیروگاه‌های کشور در یک دوره زمانی مشخص که عمدتا در زمستان و همزمان با پیک مصرف گاز است، با محدودیت تأمین سوخت گاز مواجه می‌شوند، البته این محدودیت ممکن است با توجه به موقعیت جغرافیایی و یا میزان تولید نیروگاه متفاوت باشد، اما واقعیت این است که همه نیروگاه‌های کشور در طول این دوره ناگزیر به استفاده از سوخت پشتیبان هستند. سهمیه سوخت تخصیص داده‌شده به نیروگاه‌ها، متاثر از عوامل بسیاری است که فاصله آن‌ها با خط لوله سراسری گاز و یا قرار گرفتن در مناطق پرمصرف خانگی از جمله همین عوامل محسوب می‌شود.»

وی بیان کرد: «به هر حال با توجه به افزایش مصرف گاز خانگی که بخشی از آن ناشی از فرهنگ صرفه‌جویی و مصرف بهینه است، وزارت نفت ناگزیر می‌شود به منظور تأمین پایدار گاز مشترکین خانگی، محدودیت‌هایی در تأمین گاز نیروگاه‌ها و صنایع اعمال کند. به این ترتیب نیروگاه‌ها مجبور می‌شوند در ماه‌های سرد سال از سوخت پشتیبان شامل گازوئیل و مازوت استفاده کنند.»

مشایخی ادامه داد: «البته در کل کشور قریب به ۱۴ نیروگاه امکان استفاده از سوخت مازوت را دارند که فعالیت ۳ نیروگاه‌ هم به دلیل واقع شدن در کلان‌شهرها و به منظور جلوگیری از افزایش آلاینده‌ها در ماه‌های سرد سال متوقف شده و تنها مجاز به استفاده از گاز هستند. اما مشکل این است که به دلیل محدودیت جدی در تأمین گاز، ظرفیت تولید این نیروگاه‌ها به شدت کاهش می‌یابد، به طوری که یک نیروگاه با ظرفیت عملی ۱۳۰۰ مگاوات، تنها امکان تولید ۴۰۰ مگاوات برق دارد، ضمن این‌که ممکن است این میزان هم با سردتر شدن هوا به صفر برسد.»

وی خاطرنشان کرد: «کمبود سوخت نیروگاهی کشور به طور متوسط ۴ ماه در سال است. بنابراین به‌طور معمول از اواخر آبان‌ و اوایل آذرماه، متناسب با میزان برودت هوا، محدودیت تأمین گاز برای نیروگاه‌ها آغاز شده و آن‌ها مکلف به استفاده از گازوئیل و مازوت می‌شوند و این روند معمولا تا اواسط یا اواخر اسفند ماه ادامه دارد که استفاده از سوخت مایع نیز دردسرهای خاص خود را دارد که مهمترین آن‌ها حمل، تخلیه، ذخیره‌سازی و گرمایش آن است. در مواردی، ذخیره سوخت پشتیبان نیروگاه به اتمام رسیده و در نهایت واحد از مدار خارج شده است.»

عضو سندیکای صنعت برق درباره تحمیل هزینه به نیروگاه زمان استفاده از سوخت جایگزین گفت: «واقعیت این است که عمدتا برای جبران این هزینه‌ها اقدام خاصی انجام نمی‌شود. به بیان ساده‌تر قیمت برق تولیدشده نیروگاه‌ها در تعرفه یا قرارداد فروش برق، در صورت استفاده از سوخت پشتیبان تغییری نمی‌کند و در نهایت ما ناگزیر به پذیرش این هزینه‌ها هستیم. حتی نرخ سوخت برای واحدهای نیروگاهی براساس نوع سوخت یعنی گاز، گازوئیل یا مازوت تغییری نمی‌کند. هزینه‌های استفاده از سوخت پشتیبان برای نیروگاه بسیار بالا است که فقط یکی از آن‌ها کاهش ۱۰ تا ۱۵ درصدی میزان تولید برق هر واحد گازی یا سیکل‌ترکیبی در صورت استفاده از سوخت گازوئیل است.»

وی در بخش دیگری از سخنانش با بیان این‌که سوخت تحویلی به نیروگاه ممکن است در تمام سال نتواند حدود مجاز تعیین‌شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست را تأمین کند، در نتیجه موجب افزایش میزان آلایندگی می‌شود، گفت: «ما در مورد سوخت پشتیبان اعم از گازوئیل و مازوت با مسئله آلایندگی و جرایم ناشی آن و افزایش هزینه‌های تولید مواجهیم. در واقع عواملی که خوردگی تجهیزات مسیر داغ را در نیروگاه افزایش داده و خسارات فنی برای آن ایجاد می‌کند، در نهایت سطح آلایندگی آن واحد را نیز افزایش می‌دهد.»/آسیانیوز