آسیانیوز- همایون فدایی ـ در دومین روز از نمایشگاه «ایران‌ مد»، با عباس براتی، مدیرعامل شرکت «ایران فارمیس» و مدیر هلدینگ «دارو درمان پارمیس» مصاحبه‌ای ترتیب دادیم که در ادامه از نظرتان می‌گذرد:

* نمایشگاه امسال را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ نقاط قوت و ضعفش را بفرمایید؟

نمایشگاه امسال نسبت به نمایشگاه‌های سال‌های قبل بهتر بود و خیلی از آن استقبال خوبی شد. مخصوصاً مکان جدیدی که در آن نمایشگاه ایران مد برگزار می‌شود، مکان مناسبی است و امکانات خوبی دارد. از جمله نقاط قوتش این است که در مقایسه با نمایشگاه سئول، از شلوغی ترافیک تهران دور است و ایستگاه مترویی که اینجا وجود دارد، به بازدیدکنندگانی که بدون استفاده از وسیله نقلیه خود به نمایشگاه می‌آمدند، خیلی کمک کرد.

* شرکت شما در حال حاضر چه فعالیتی انجام می‌دهد؟

شرکت ایران فارمیس که شرکت اصلی و قدیمی‌ترین شرکت مجموعه ماست، یک شرکت واردکننده تجهیزات پزشکی ـ تخصصی است و از سال 58 فعالیت می‌کند. این شرکت و سهامداران آن در توسعه فعالیت‌هایش، چندین شرکت دیگر هم در زمینه‌های تأمین، تولید و توزیع تجهیزات پزشکی و همچنین واردات مکمل و تولید دارو تأسیس نمود که در نتیجه یک هلدینگ ایجاد کردیم به نام شرکت سرمایه‌گذاری «دارو و درمان پارمیس» که توسط این شرکت، شرکت‌های جدیدتری تأسیس شد و امکانات مشترکی در ستاد شرکت هلدینگ برای این شرکت‌ها ایجاد کردیم. الان علاوه بر فعالیت قبلی‌مان که واردات تجهیزات پزشکی تخصصی بوده است، در زمینه واردات تجهیزات پزشکی مصرفی عمومی، تولید تجهیزات پزشکی مصرفی عمومی و همچنین واردات مکمل‌های دارویی هم کار می‌کنیم. همچنین در زمینه تولید دارو و مکمل های دارویی نیز شرکتی به نام «دانش پژوهان آریا دارو» تأسیس کردیم و کارخانه داروسازی در شهرک صنعتی برکت راه‌اندازی شده است.

* کنترل کیفیت محصولات و بحث تحقیق و پژوهش چه اندازه برای شرکت شما اهمیت دارد؟

در رابطه با کالاهای تولیدی، ما با بخش R&D (تحقیق و توسعه) سعی می‌کنیم کالاهایی با کیفیت بالا و با تکنولوژی بهتر تولید کنیم و در زمینه کنترل کیفیت هم طبق استانداردهایی که در ایران برای تولید تجهیزات پزشکی تعیین شده است، تحت‌نظر سازمان‌های نظارتی مانند اداره تجهیزات پزشکی و سازمان استاندارد. فعالیت می‌کنیم. ما خودمان هم علاقه‌مند و پیگیر هستیم که همه استانداردها و موازین کیفیتی را رعایت کنیم و بهترین کالا را تولید کنیم که هم مصرف‌کننده‌ها که مراکز درمانی هستند رضایت داشته باشند و هم خودمان از کاری که انجام می‌دهیم راضی باشیم و توانسته باشیم خدمتی به جامعه درمانی و بیماران کشورمان ارائه کرده باشیم. 

* مشکلات شما در فرایند تولید چیست؟

در زمینه واردات و تولید، الان در درجه اول، بزرگترین مشکل ما نقدینگی است. سیاست انقباضی دولت در زمینه اقتصاد باعث شده که نقدینگی شرکت‌ها بسیار ضعیف شود و در مقابل، تورم و تغییرات نرخ ارز و تغییر اولویت‌های ارزی باعث شده نیاز به نقدینگی شرکت‌ها خیلی زیادتر از قبل شود. با توجه به این‌که دسترسی به نقدینگی ندارند، بانک‌ها هم وام نمی‌دهند و بیمارستان‌های بدهکار پول شرکت‌ها را پرداخت نمی‌کنند و از طرفی شرکت‌ها هم باید هر روز پول بیشتری برای تأمین مواد اولیه‌شان پرداخت کنند، الان یکی از بزرگترین مشکلات شرکت‌های تولیدی و همین‌طور شرکت‌های وارداتی بحث نقدینگی است. برای شرکت‌های تولیدی یک مشکل بزرگ دیگر کمبود و قطعی برق است که باعث شده بعضی از کارخانه‌ها هفته‌ای دو تا سه روز مجبور شوند که خط تولیدشان را تعطیل کنند و این ضرر زیادی به آن‌ها می‌زند و میزان تولیدشان را کم می‌کند.

* از سوابق کاری خودتان و شرکت خود بگویید؟ چه خاطرات تلخ و شیرینی در این مسیر داشتید؟

در مورد تجربه های شخصی خودم، در زمان دبیرستان یکی از اقوام‌ ما داروخانه داشت و من در ساعت‌های تعطیلی مدرسه می‌رفتم و آنجا کار می‌کردم. به این شکل بود که علاقه‌مند به مسائل مربوط به دارو و پزشکی و درمان شدم. بعد از آن در زمان دانشجویی، ما مواجه شدیم با دوره‌ای از تعطیلی دانشگاه‌ها به دلیل انقلاب فرهنگی، که باعث شد من وارد بازار کار لوازم داروخانه‌ای و لوازم بیمارستانی شوم و از آن موقع، در این رشته دارم کار می‌کنم. با وجود این‌که تحصیلاتم در رشته مهندسی شیمی و پتروشیمی بود، ولی کارم در زمینه تجهیزات پزشکی و مواد دارویی است که از این میان تولیدات دارویی تا حدی با رشته تحصیلی‌ام ارتباط دارد. 

به‌تدریج فعالیت‌هایم به‌ این سمت رفت که بیشتر روی لوازم پزشکی و دارویی متمرکز شوم. از جمله خاطرات سختی که داشتم، یکی این بود که گاهی اوقات، شرایط اقتصادی به گونه‌ای بود که با رکود بازار مواجه می‌شدم، در حالی که تعهدات مالی زیادی داشتم، نمی‌توانستم مطالباتم را وصول کنم یا کالاهایم را بفروشم. گاهی آنقدر فشار نقدینگی روی من زیاد بود که ناامید می‌شدم و احساس می‌کردم که ممکن است نتوانم تعهدات مالی‌ام را بپردازم. ولی در هر صورت توانستم سر پا بمانم و دوستان و همکارانم هم به‌ من اعتماد کردند و توانستم سرمایه‌های شرکاء را به‌خوبی مدیریت کرده و چندین شرکت ایجاد کنم که حدود 200 تا 300 نفر در این شرکت‌ها به کار مشغول شدند. 

افراد تحصیل‌کرده زیادی در شرکت‌های ما کار می‌کنند که در زمینه‌های مختلف مهندسی پزشکی و سایر رشته‌های مهندسی و همین‌طور رشته‌های اقتصادی و مالی و IT و کامپیوتر تخصص دارند. خوشحالم که توانستیم امکاناتی برای کار این جوانان به‌وجود آوریم. یکی از موارد دیگری که خیلی برایم لذت‌بخش بوده، این بود که محصولاتی که وارد یا تولید می‌کنیم، توانسته در بعضی از موارد، زندگی‌هایی را نجات بدهد و بیمارانی که می‌توانستند صدمه زیادی ببینند را معالجه نماید. 

بعضی از بیماران بودند که وقتی با روش‌های سنتی می‌خواستند درمان بشوند، ممکن بود نقص عضو پیدا کنند. مثلاً بیمارانی که زخم پای دیابتی داشتند و تنها راه درمانشان در گذشته قطع عضو بود. ولی ما توانستیم با وارد کردن پانسمان‌های مدرن و پیشرفته و استفاده از آن‌ها در درمان زخم پای دیابتی، جلوی معلول شدن تعداد زیادی از این بیماران را بگیریم و از نظر اقتصادی هم به حوزه درمان کشور و هم به کل جامعه سود برسانیم. چون معلول شدن افراد علاوه بر این‌که به خود آن‌ها لطمه می‌زند، از نظر اقتصادی هم به کشور صدمه خواهد زد. 

* چه طرح‌هایی برای آینده و توسعه و صادرات دارید؟

در آینده ما سعی داریم که کیفیت محصولات را با استفاده از گسترش بخش R&D یا تحقیقات و توسعه، بهتر کنیم و کیفیت را تا آنجایی برسانیم که کالاهایمان قابل صادرات باشد و در کشورهای دیگر دنیا هم قابل استفاده باشد، تا بتوانیم در کشورهای خارجی از طریق بازاریابی، به کشور  خودمان ارز وارد کنیم و به شکل‌های دیگر به اقتصاد کشور کمک کرده باشیم. 

* اگر سخنی با مسئولین دارید، بفرمایید؟

مسئولین محترم دولتی، مخصوصاً کسانی که تخصص کمتری دارند، اگر در کار فعالان اقتصادی دخالت نکنند و جلوی پای تولیدکنندگان سنگ نیاندازند، وضعیت اقتصادی بهتر پیش می‌رود و ما می‌توانیم خدمات بهتری ارائه بدهیم. از کسانی که به ما در زمینه کارمان کمک کردند، مخصوصاً از کارمندان و کارشناسان اداره کل تجهیزات پزشکی که در زمینه گرفتن مجوزهای تولیدی به ما یاری رساندند، خیلی تشکر می‌کنم. 

درخصوص شرکت داروسازی، ما مدیون همکاری­های مدیران بانک سامان هستیم که با در اختیار گذاشتن نقدینگی مورد نیاز ما، به تأسیس کارخانه و مخصوصاً تأمین مواد اولیه کمک زیادی کردند. اما در این مورد از بانک کارآفرین گله‌مندیم که امکاناتی که قبلاً در زمینه تأمین تجهیزات پزشکی در اختیار ما قرار می‌دادند را محدود کردند. من احساس می‌کنم تغییراتی که در هیأت‌‌مدیره این بانک ایجاد شده، باعث شده که امکانات این بانک به‌سمت یک‌سری از سهامداران آن سوق پیدا کند و ما از امکانات این بانک که قبلاً بسیار خوب بود، محروم شدیم.

همچنین لازم است تشکر کنم از کارمندان شرکت و پرسنل زحمتکش که با تلاش بسیار و با خلوص نیت در زمینه همکاری با کل مجموعه، توانستند باعث شوند که ما به موفقیت‌هایی در کارمان دست پیدا کنیم. همین‌طور از روزنامه «آسیا» تشکر می‌کنم که این امکان را به‌وجود آورد که بنده بتوانم مسائل و مشکلاتی که در مسیر تولید با آن روبرو هستیم را با مخاطبان عزیز مطرح کنم.

عکس: خدیجه جعفری