در روزهای اخیر کتاب مهمی از تألیفات دکتر محمد رسولی، شاهنامهشناس نواندیش چاپ و در دسترس خوانندگان و علاقمندان کتاب قرار گرفته است و اهمیت ویژه این کتاب مستطاب با توجه به محتویات و عناوین گفتار آن روشن میشود.
یکم یا به روایتی دوم بهمن ماه سالروز درگذشت شاعر ملی عصر مشروطه، ابوالقاسم عارف قزوینی است. عارف شاعری ماجراجو بود و در طول زندگانی پرفراز نشیب خود، با بسیاری نشست و برخاست داشت. اما یک اصل در زندگانی او همیشه ثابت بود و لایتغیر. آن اصل چیزی نبود جز «وطنپرستی و عشق به ایران». همین اصل ثابت در زندگانی او موجب دوستی نزدیک عارف با مشروطهخواهان آذربایجان و بالاخص تبریز را فراهم کرد.