یکم یا به روایتی دوم بهمن ماه سالروز درگذشت شاعر ملی عصر مشروطه، ابوالقاسم عارف قزوینی است. عارف شاعری ماجراجو بود و در طول زندگانی پرفراز نشیب خود، با بسیاری نشست و برخاست داشت. اما یک اصل در زندگانی او همیشه ثابت بود و لایتغیر. آن اصل چیزی نبود جز «وطن‌پرستی و عشق به ایران». همین اصل ثابت در زندگانی او موجب دوستی نزدیک عارف با مشروطه‌خواهان آذربایجان و بالاخص تبریز را فراهم کرد.
این روزها و در این حوالی و گوش و کنار، گاهی می‌بینم و می‌شنوم، برخی دوستان به من نقد‌های دارند. انتقاد می‌کنند که چرا از پرفسور حسن امین این مقدار تکریم و تجلیل می‌کنم؟ برخی دیگر بیشتر تندی می‌کنند و با الفاظی تندتر و با استفاده از واژگانی نافرهیخته و سخیف مرا به مدیحه‌سرایی متهم می‌کنند.
سفر رئیس‌جمهور به روسیه از جمله اخبار مهمی بود که علاوه بر محافل سیاسی، بازتاب گسترده‌ای در عرصه اقتصاد داشت. حضور و همراهی هیأت‌های اقتصادی در این سفر، می‌تواند زمینه تعامل اقتصادی گسترده‌تر را ایجاد کند. یکی از این موارد، پیگیری پروژه‌های ناتمام نظیر کریدورهای حیاتی و راه‌های مواصلاتی است.
معاون پژوهشی مرکز ملی مطالعات آب اتاق بازرگانی ایران گفت: «اکنون بیش از ۷۰ درصد آبی که وارد شبکه منازل می‌شود؛ تبدیل به فاضلاب می‌شود یعنی آب را آلوده می‌کنیم، چرا باید آب را با این کیفیت که به گرانی و به سختی تأمین شده و منجر به به‌هم ریختن طبیعت مناطق مبدأ تأمین آب می‌شود؛ تبدیل به فاضلاب کنیم؟»
