بایگانی نوشتهها
عارف در تبریز
یکم یا به روایتی دوم بهمن ماه سالروز درگذشت شاعر ملی عصر مشروطه، ابوالقاسم عارف قزوینی است. عارف شاعری ماجراجو بود و در طول زندگانی پرفراز نشیب خود، با بسیاری نشست و برخاست داشت. اما یک اصل در زندگانی او همیشه ثابت بود و لایتغیر. آن اصل چیزی نبود جز «وطنپرستی و عشق به ایران». همین اصل ثابت در زندگانی او موجب دوستی نزدیک عارف با مشروطهخواهان آذربایجان و بالاخص تبریز را فراهم کرد.
چراییِ تجلیل و تکریمِ «امین»
این روزها و در این حوالی و گوش و کنار، گاهی میبینم و میشنوم، برخی دوستان به من نقدهای دارند. انتقاد میکنند که چرا از پرفسور حسن امین این مقدار تکریم و تجلیل میکنم؟ برخی دیگر بیشتر تندی میکنند و با الفاظی تندتر و با استفاده از واژگانی نافرهیخته و سخیف مرا به مدیحهسرایی متهم میکنند.
امیدواری برای اتمام پروژهای 20 ساله
سفر رئیسجمهور به روسیه از جمله اخبار مهمی بود که علاوه بر محافل سیاسی، بازتاب گستردهای در عرصه اقتصاد داشت. حضور و همراهی هیأتهای اقتصادی در این سفر، میتواند زمینه تعامل اقتصادی گستردهتر را ایجاد کند. یکی از این موارد، پیگیری پروژههای ناتمام نظیر کریدورهای حیاتی و راههای مواصلاتی است.