سیدحسن امین
جستاری تطبیقی بر شاهنامۀ فردوسی و شاهنامۀ امین
/%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AA%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D9%82%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B4%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D8%B4%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86اشعار و آثار ادبی ایران زمین، پیامد و بازتاب وسیعی در فرهنگ کنونی ما دارد و این میراث گرانسنگ ایران فرهنگی، همچون چشمه جوشان بخش مهمی از نیازهای نسل‌های جدید را سیراب تواند کرد. شاهنامه فردوسی یکی از این چشمه‌های اصلی در فرهنگ ایران کنونی است که مورد توجه دانشوران ادبی است. شاید بتوان شاهنامه را مانند یک قلمرو و گنبد فرهنگی برای نسل‌های جدید دانست و از جهاتی می‌توان گفت که این گنبد فرهنگی بسان سپر دفاعی عمل نموده و قادر است در برابر تهدیدهای فرهنگی و ادبی از هویت، حیثیت و ملیت ایرانیان پاسبانی کند.
در سوگ دکتر عباس کی‌منش
/%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%88%DA%AF-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%DA%A9%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%B4از خبر درگذشت دوست دیرین نازنین، دکتر عباس کی‌منش (متخلص به مشکان گیلانی)، استاد پیشکسوت دانشگاه تهران، بسیار متأثر و متألم شدم. نزدیک شصت سال او را می شناختم. آشنایی و بعد دوستی ما از انجمن ادبی ایران به ریاست استاد محمدعلی ناصح شروع شد. خود دکتر کی‌منش در زندگینامه خودنوشتی که در کتاب «سخنوران نامی معاصر ایران» تألیف سیدمحمدباقر برقعی از او چاپ شده است، از تعدادی از اعضای انجمن ایران یاد کرده است، از جمله دکتر خلیل خطیب رهبر، دکتر سیدحسن سادات ناصری، مشفق کاشانی، ادیب برومند، عبدالرفیع حقیقت، مولوی متخلص به تنها، کنی‌پور متخلص به مستی و حقیر سیدحسن امین و شادروان حسین آهی که جوان‌ترین ما بود.
پروفسور امین در همایش بزرگداشت حکیم فردوسی در مؤسسه فرهنگی اکو عنوان کرد: شاهنامه، نامۀ شاهان نیست، بلکه به نام پهلوانان است
/%D8%B4%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94-%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D8%A8%D9%84%DA%A9%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D9%BE%D9%87%D9%84%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AAروز ۲۸ اردیبهشت‌ماه، همایش بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی در بخش فرهنگی سازمان بین‌المللی اکو متشکل از ده کشور برگزار شد. در ابتدای این نشست دکتر سعدخان، رئیس پاکستانی مؤسسه فرهنگی اکو با زبان فارسی که به تازگی آموختن آن را آغاز نموده است، سخن گفت و میراث فردوسی را نه فقط مخصوص ایرانیان و پارسی‌گویان بلکه همه کشورهای منطقه اکو دانست و بر ضرورت توجه به شاهنامه تأکید کرد.