علی زنداکبری

عرفان شیعی در تاروپود رنگ و خط و نقش

/%D8%B9%D8%B1%D9%81%D8%A7%D9%86-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D9%88%D8%AF-%D8%B1%D9%86%DA%AF-%D9%88-%D8%AE%D8%B7-%D9%88-%D9%86%D9%82%D8%B4-2

نگارگری در ایران تاریخی باستانی دارد، این هنر پس از گذر از سال‌ها فرازونشیب به فرزندی از این آب و خاک به ارث رسید که در 4 بهمن 1308 در اصفهان چشم به دنیا گشود. او به‌واسطه شغل پدر ذهن‌اش با نگارگری اصیل ایرانی در فرش‌های مختلف آشنا شد. پدر برای پیشرفت‌اش او را به شاگردی میرزا آقا امامی احیاگر هنر سوخت معرق دوره صفوی برد. محمود پس از آن در مدرسه هنرهای زیبای اصفهان نزد عیسی بهادری از احیاکنندگان طرح‌های سنتی ایران فارغ‌التحصیل شد و سپس برای طی دوره هنرستان هنرهای زیبا به اروپا سفر کرده و طی سال‌ها به مطالعه آثار هنرمندان مختلف در موزه‌های اروپایی پرداخت. او اول وقت به موزه‌ها مراجعت می‌کرد و جزء آخرین نفراتی بود که موزه را ترک می‌کرد.