گزارش مرکز ملی مطالعات راهبردی کشاورزی و آب اتاق بازرگانی ایران نشان میدهد که با وجود رشد حجم صادرات محصولات صنایع غذایی در فاصله سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۳، این بخش همچنان در کسب سهم بیشتر از بازارهای با ارزش افزوده بالا ناکام مانده است. دلیل اصلی این ناکامی، پایین بودن کیفیت بخش قابل توجهی از محصولات صادراتی است که موجب شده ارزش واحد صادرات تغییر محسوسی نداشته باشد.
در بهار ۱۹۵۶ و پس از پایان بحران کانال سوئز، وزارت دفاع بریتانیا در «کتاب سفید» اعلام کرد که نظام سربازگیری متوقف و تمرکز نیروهای مسلح از مناطق دوردست به پیرامون بریتانیا و اروپا منتقل میشود؛ اقدامی که نخستین نشانه از بازنگری لندن در نقش جهانیاش بود. یک دهه بعد، این روند با تصمیمی مهم ادامه یافت: در ژانویه ۱۹۶۸، هارولد ویلسون، نخستوزیر بریتانیا، اعلام کرد که نیروهای کشور تا پایان ۱۹۷۱ از «شرق کانال سوئز» ـ شامل خلیج فارس، خاور دور و پایگاههای اقیانوس هند ـ خارج خواهند شد؛ تصمیمی که بعدها «راهبرد شرق سوئز» نام گرفت و نقطه عطفی در سیاست خارجی بریتانیا شد.
چندی پیش، معاون وزیر جهاد کشاورزی در امور باغبانی اعلام کرد که ایران با در اختیار داشتن بیش از ۱۲۰ هزار هکتار زمین زیر کشت، تولید بیش از ۹۰ درصد زعفران جهان را بر عهده دارد، که ۹۰ درصد تولید کشور در استان خراسان رضوی متمرکز شده است. وی بر لزوم توسعه زنجیره ارزش، تضمین کیفیت و ارتقای استانداردهای جهانی برای تقویت جایگاه صادراتی زعفران ایران تأکید کرد.
